Зијах Соколовиќ и Кабаре - кабаре

Синоќа, како специјален гостин на XVIII ФКТ „ Ристо Шишков “, на големата сцена од Домот на културата Во Струмица, два саати урлаше, скокаше, на моменти шепотеше, зборуваше со брзина од 362 збора во минута... се потеше под светлото на рефлекторот, пцуеше без влакна на јазикот, се трансформираше од несреќен средовечен маж во дебела жена, од мал обичен беззначаен човек, во старец кој се пишмани што не ги ебел сите оние што можел, па сега е спремен тоа да го направио со сите нив, но од него веќе тоа никој не го бара... големиот
Зијах Соколовиќ...

 

Претставата беше еден вид предупредување и апел до сите оние будали во гледалиштето, до сите оние  безначајни мали луѓе да почнат да живеат во сегашноста, зашто и онака еден ден ќе се каат за пропуштените шанси... да не веруваат во светлата иднина која веќе три милијарди години ја најавуваат - а никако да дојде, да престанат да веруваат во идеалите зашто тие веќе илјадници години се актуелни, зашто рајот е фатаморгана, како и иднината...